Ὁ Ἅγιος Δημήτριος ὁ Μεγαλομάρτυς ἀπεικονίζεται συνήθως ὡς στρατιωτικός, τροπαιοφόρος, ὕπατος, σὲ σκηνὲς τοῦ βίου καὶ τοῦ μαρτυρίου του, ἐνθαῤῥύνοντας τὸν Νέστορα, ἢ ἔχοντας στὴν ἀγκαλιά του τὴν πόλη Θεσσαλονίκη. Ἡ μορφή του εἶναι νεανική, μὲ πρόσωπο ὠοειδὲς καὶ λίγο μακρύ, μὲ κόμη κοντή, καστανόξανθη καὶ ὄχι βοστρυχωτή.

Στρατιωτικὸς τροπαιοφόρος: παρίσταται μὲ τὴν ῥωμαϊκὴ στρατιωτικὴ στολή, μὲ πράσινη χλαμύδα, φέρων ἀσπίδα, δόρυ καὶ ἄλλα ὄπλα.

Ἔφιππος : ὁ Ἅγιος Δημήτριος σὲ ἐρυθρὸ ἵππο, φορᾷ χλαμύδα πρασίνου χρώματος ἀνεμίζουσα. Στὰ πόδια τοῦ ἀλόγου φαίνεται ἄνθρωπος πεσμένος καταγῆς, τὸν ὁποῖον ὁ Ἅγιος ἐγγίζει μὲ τὴν αἰχμὴ τοῦ δόρατός του. Πρόκειται γιὰ τὸν ἡγεμόνα τῶν Βουλγάρων Ἰωαννίτζη, ὁ ὁποῖος πέθανε ἀπὸ πλευρίτιδα λίγο πρὶν ἐπιτεθεῖ στὴ Θεσσαλονίκη, στὶς ἀρχὲς τοῦ 13ου αἰ.. Τὸ θάνατό του καὶ τὴ σωτηρία τῆς πόλεώς τους οἱ Θεσσαλονικεῖς τὴν ἀπέδωσαν στὴ θαυματουργικὴ ἐπέμβαση τοῦ Ἁγίου. Πρόκειται, δηλαδή, γιὰ συμβολικὴ ἀπεικόνιση καὶ ὄχι για πραγματικὸ γεγονός.

Ὕπατος : ἔτσι εἰκονίζεται σὲ τοιχογραφίες τοῦ Ναοῦ του στὴ Θεσσαλονίκη, ὁλόσωμος, ἐνδεδυμένος τὴν ὑπατική του στολή: ἐσωτερικῶς χιτῶνα καὶ ἀπ’ ἔξω χλαμύδα λευκὴ κατάστικτη μὲ σχήματα διακοσμητικά, ποὺ φέρει ἐπιῤῥαμμένο ταβλίον βαθυγάλαζο ἢ βαθυκόκκινο μὲ διακοσμητικά ( ταβλίον: τεμάχιο ὑφάσματος πλαγιογώνιο ἢ ὀρθογώνιο, ραμμένο πάνω στὴ χλαμύδα στὸ ὕψος τοῦ στῆθους, ὅταν εἶναι κόκκινο ὀνομάζεται πλουμᾶτο).

Σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου του : λόγχες τρυποῦν τὸ σῶμα του, ἀπ’ τὸ ὁποῖο ξεχύνονται ποταμοὶ αἵματος.

Δίπλα στὸν Νέστορα: ὁ Ἅγιος Δημήτριος δυναμώνει καὶ τονώνει τὴν πίστη τοῦ Νέστορος, πρὸ τῆς πάλης του μὲ τὸν Λυαῖο, μὲ τὴ στήριξη καὶ τὴν προσευχή του.

Πολλοὶ καὶ διάφοροι ὀρθόδοξοι λαοὶ τίμησαν καὶ ἁγιογράφησαν τὸν Ἅγιο Δημήτριο προσθέτοντας μερικὰ σημεῖα, στολίδια, τῆς χώρας τους, χωρὶς νὰ ἀφαιροῦν κάτι ἀπὸ τὴν μορφή του. Γιὰ νὰ δώσωμε πλήρη καὶ σαφῆ ἑρμηνεία τῆς περιβολῆς, θὰ πρέπει νὰ γνωρίζωμε τὴν ἐποχὴ καὶ τὴν περιοχὴ ὅπου ἱστορήθηκε ἡ εἰκόνα.